Praca w pracowni ceramicznej opiera się głównie na formowaniu z gliny białej i czerwonej różnorodnych przedmiotów dekoracyjnych i użytkowych, które potem są suszone i wypalone w piecu ceramicznym.
W pracowni ceramicznej stosuje się następujące formy i techniki pracy:
- przygotowanie i ujednolicenie gliny do konsystencji plastycznej oraz ocenianie plastyczności gliny
- formowanie masy ceramicznej metodami: swobodne kształtowanie, kształtowanie z pełnej bryły, formowanie z wałków i kulek, z wykorzystaniem przypadkowych form pomocniczych (z pełnej bryły przez rozgniatanie, wałeczki i kulki przez zacieranie)
- modelowanie przedmiotów z glinianych płatów
- łączenie i spajanie gliny za pomocą szlamu
- zdobienie wyrobów różnymi metodami np.: odbijanie na plastrach róznorodnych faktur, gładzenie, rytowanie, wycinanie, zdobienie nakładkami, nakładanie kolorowej angoby, szkliwienie: poprzez zanurzanie, polewanie, natryskiwanie, glazurowanie gąbką lub pędzlami, zdobienie szkłem witrażowym
- wykonywanie elementów biżuterii ceramicznej: zawieszki, korale, kolczyki
- lepienie prostych figurek ceramicznych
- suszenie ceramiki
- doskonalenie umiejętności ładowania pieca do wypału: na biskwit oraz ze szkliwem
- wypalanie ceramiki w piecu elektrycznym
- tworzenie mozaiki ceramicznej (zdobienie naczyń, tworzenie obrazków i podstawek)
- technika dekoracyjna – Decoupage – zdobienie przedmiotów ceramicznych i drewnianych
W/w technikami wykonuje się m.in.: wazony, doniczki, karafki, misy, talerze ozdobne, ludziki ceramiczne, kafle ozdobne, pudełka i inne przedmioty dekoracyjne, w tym zdobione motywami świątecznymi.
Prace wykonane w pracowni cieszą się dużym zainteresowaniem na kiermaszach i wystawach organizowanych przy okazji spotkań integracyjnych.
